Στόχος είναι να βγάλουμε μέλι ή να κόψουμε παραφυάδες: Γίνεται να πετύχουμε και τα δύο σε μια χρονιά;
Το όνειρο κάθε μελισσοκόμου είναι να φτιάξει πολλά μελίσσια! Τόσα μελίσσια που να μην τα πιάνει το ανθρώπινο μάτι. Δεν υπάρχει μελισσοκόμος που να μην θέλει να κόψει νέες παραφυάδες, να βλέπει τα σμήνη του να πληθαίνουν! Η “απληστία” είναι ένα αμάρτημα που έχουν όλοι οι μελισσοκόμοι. Και δεν είναι απαραίτητα κακό. Από την άλλη πλευρά εκτός απο τα πολλά μελίσσια ο μελισσοκόμος αποσκοπεί στον κύριο στόχο του! Να έχει καλή παραγωγή, δηλαδή μέλι! Πως όμως μπορεί κάποιος να πετύχει και τα δύο μαζί, χωρίς να γονατίσει τα μελίσσια του σε θέμα ανάπτυξης;
Ο ανυπόμονος μελισσοκόμος που κόβει νωρίς την Άνοιξη τα μελίσσια του δεν υπάρχει πιθανότητα να πετύχει σε θέμα παραγωγής μελιού αργότερα. Κόβοντας παραφυάδες από τον Μάρτιο για παράδειγμα τα μελίσσια μένουν τον απρίλιο μικρά. Μπορείτε να συνειδητοποιήσετε τι σημαίνει να έχεις μικρά μελίσσια τον Απρίλιο; Η εποχή που η βασίλισσα πρέπει να γεννά και στα δύο πατώματα ταυτόχρονα πάει στράφι εφόσον όσο μικρότερο το μελίσσι – πλυθησμός τόσο μικρότερη και η γέννα της βασίλισσας. Την άνοιξη πρέπει όλα τα μελίσσια μας να διατηρούνται με πάνω απο 6 γόνους σύν κάτι σε πλυθησμό, επειδή η βασίλισσα θέλουμε να γεννά όσο το δυνατό περισσότερο.
Αν για παράδειγμα γίνει ένα 10άρι μελίσσι και το κόβουμε κατευθείαν στη μέση 5 – 5 πλαίσια τότε χάνουμε το παιχνίδι. Η βασίλισσα που γεννούσε φούλ θα σταματήσει την γέννα της και θα γεννά πολύ λιγότερο. Συνεπώς δεν μας συμφέρει επειδή θα χάσουμε και το μέλι αλλά και κάποιες επιπλέον παραφυάδες που θα μπορούσαμε να κόψουμε.
Οι βασίλισσες που παράγονται μέσα στη χρονιά δεν έχουν δυνατότητες να γεννήσουν πολλά αυγά κάθε μέρα. Μπορούν να διατηρήσουν μόνο λίγα πλαίσια γόνου. Αντιθέτως οι παλιές βασίλισσες είναι πολύ παραγωγικές σε αυγά. Τα χρόνια που η βασίλισσα μπορεί να φτιάξει πολύ μεγάλα μελίσσια είναι τα πρώτα 2 της ζωής της. Συγκεκριμένα μια βασίλισσα που είναι πάνω από 10 μηνών μπορεί να αποδόσει στο μέγιστο! Γι αυτό την Άνοιξη κάνουμε τα πάντα για να μην σμηνουργήσουν τα μελίσσια και χάσουμε τις παλιές βασίλισσες. Αυτές είναι η περιουσία του μελισσοκόμου!
Ας μπούμε όμως στο ζουμί της υπόθεσης. Πως μπορεί ένας μελισσοκόμος να κόψει τις παραφυάδες του και να πάρει και το μέλι του ταυτόχρονα; Μα φυσικά με υπομονή και κάποιους έξυπνους χειρισμούς. Βασική προυπόθεση η μέγιστη εκμετάλλευση της γέννας της βασίλισσας. Πρέπει τα μελίσσια να γίνουν 20άρια – 30αρια και μπορούμε κάθε τόσο και λίγο να τα αποδυναμώνουμε παίρνοντας 2-3 πλαίσια μόνο. Όχι όμως να τα αφήσουμε χωρίς πλυθησμό όπως κάνουν μερικοί. Βασικός στόχος είναι να μην πέσει το μελίσσι κάτω απο 20άρι διότι τότε λιγοστεύει ο πλυθησμός και η παραγωγή μελιού τίθεται υπό αμφισβήτηση. Για την παραγωγή των παραφυάδων μπορούμε να εκμεταλλεύτουμε τυχών βασιλικά κελιά σμηνουργίας που βρίσκονται στα πλαίσια του γόνου.
Όσον αφορά τους έξυπνους χειρισμούς μια πολύ καλή τεχνική που εφαρμόζεται μέσα στην άνοιξη στα διόροφα μελίσσια είναι η αντιστροφή πατωμάτων σε μελίσσια με διαιρούμενο πάτο. Πηγαίνοντας τον πάνω όροφο – που είναι γεμάτος γόνο – κάτω και τον κάτω που έχει γύρες και άδειος πάνω βοηθάμε τη βασίλισσα δίνοντας της αυθονη τροφή και χώρο να γεννήσει. Γι αυτό τον χειρισμό θα μιλήσουμε αναλυτικά σε επόμενους χειρισμούς. Μέχρι τότε ασχοληθείτε και φτιάξτε δυνατά μελίσσια όπως έχουμε πει!